การพัฒนาความสามารถด้านการพูดเพื่อการสื่อสารภาษาอังกฤษ โดยใช้วิธีการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารประกอบกิจกรรมบทบาทสมมติ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาค่าดัชนีประสิทธิผลของการเรียนรู้โดยใช้การสอนภาษาเพื่อการสื่อสารประกอบกิจกรรมบทบาทสมมติ 2) เพื่อศึกษาการเปรียบเทียบความสามารถด้านการพูดเพื่อการสื่อสารภาษาอังกฤษหลังเรียนเทียบกับเกณฑ์ร้อยละ 80 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียนรู้โดยใช้การสอนภาษาเพื่อการสื่อสารประกอบกิจกรรมบทบาทสมมติ ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2/2 โรงเรียนพรหมานุสรณ์จังหวัดเพชรบุรี สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 10 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2562 จำนวนนักเรียน 40 คนโดยใช้เทคนิคการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้ 2) แบบทดสอบวัดความสามารถด้านการพูดเพื่อการสื่อสารภาษาอังกฤษ และ 3) แบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ t-test (Dependent Samples) ผลการวิจัย พบว่า 1) ค่าดัชนีประสิทธิผลของการพัฒนาความสามารถด้านการพูดเพื่อการสื่อสารภาษาอังกฤษโดยใช้วิธีการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารประกอบกิจกรรมบทบาทสมมติของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 มีค่าเท่ากับ 0.8010 หรือคิดเป็นร้อยละ 80.10 ซึ่งอยู่ในระดับมาก 2) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้วิธีการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารประกอบกิจกรรมบทบาทสมมติมีความสามารถด้านการพูดเพื่อการสื่อสารภาษาอังกฤษคิดเป็นร้อยละ 85.00 และเมื่อเปรียบเทียบระหว่างเกณฑ์ร้อยละ 80 ความสามารถด้านการพูดเพื่อการสื่อสารภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 80 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการพัฒนาความสามารถด้านการพูดเพื่อการสื่อสารภาษาอังกฤษโดยใช้วิธีการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารประกอบกิจกรรมบทบาทสมมติ ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก