การพัฒนาสารเคลือบต้านจุลินทรีย์สาหรับยืดอายุกล้วยหอม

Abstract

จากการทดสอบประสิทธิภาพของลอริคอาร์จิเนต และสารสกัดนามันหอมระเหยจากพืช สมุนไพร ชนิดต่างๆ เช่น ข่า ขมิ น และหอมหัวใหญ่ ทั งแบบเดี่ยว และแบบผสมร่วมกับไนซิน Z เพื่อ คัดเลือกสารต้านจุลินทรีย์ที่สามารถเสริมฤทธิ์ของไนซิน Z ในการยับยั งการเจริญของเชื อรา Colletotrichum musae ATCC96726 ซึ่งเป็นสาเหตุสาคัญของการโรคในกล้วย ด้วยวิธี agar well diffusion assay ผลปรากฏว่า สารคู่ผสมไนซิน Z และสารสกัดนามันหอมระเหยจากขมิ น มี ประสิทธิภาพในการยับยั งเชื อรา C. musae ATCC96726 ได้ดีที่สุด โดยมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง ของบริเวณยับยั ง เท่ากับ 15.00  1.00 มิลลิเมตร รวมทั งมีกิจกรรมในการต้านเชื อรา L. theobromae และ Fusarium sp. ซึ่งมีความสาคัญในการก่อโรคในกล้วยหอมได้อีกด้วย คณะวิจัย จึงผลิตสารเคลือบพูลลูแลนต้านจุลินทรีย์โดยใช้สารต้านจุลินทรีย์คู่ผสมที่ประกอบด้วยไนซิน Z และ สารสกัดนามันหอมระเหยจากขมิ น และทดสอบกิจกรรมการต้านเชื อรา C. musae ATCC96726 โดยวิธี plate overlay assay พบว่าสารเคลือบพูลลูแลนที่มีส่วนผสมของไนซิน Z และนามันหอม ระเหยจากขมิ น (NE) มีกิจกรรมในการต้านเชื อรา C. musae ATCC96726 ได้ดีกว่าการใช้สารสกัด นามันหอมระเหยจากขมิ น หรือการใช้ไนซิน Z เป็นสารต้านจุลินทรีย์แบบเดี่ยวประมาณ 7.78 และ 3.95 เท่า ตามลาดับ จากการทดสอบกิจกรรมการยับยั งการเจริญของเชื อรา C. musae ATCC96726 ของสาร เคลือบที่ผลิตจากพูลลูแลน และสารเคลือบพูลลูแลนที่มีส่วนผสมของสารยับยั งจุลินทรีย์ในแบบจาลอง การเก็บรักษากล้วยเสมือนจริง พบว่า การเคลือบขั วหวีกล้วยที่ผ่านการ inoculate เชื อรา C. musae ATCC96726 ด้วยสารเคลือบพูลลูแลนที่มีส่วนผสมของไนซิน Z ร่วมกับนามันหอมระเหยจากขมิ น สามารถสามารถยับยั งการเจริญของเชื อรา C. musae ATCC96726 ได้อย่างมีนัยสาคัญเมื่อเทียบกับ ชุดการทดลองเปรียบเทียบที่ไม่มีการเคลือบขั วหวีกล้วย รวมทั งชุดการทดลองที่เคลือบขั วหวีกล้วย ด้วยสารเคลือบพูลลูแลน และสารเคลือบพูลลูแลนที่มีส่วนผสมของสารต้านจุลินทรีย์แบบเดี่ยว โดยมี จานวนเชื อราลดลงอย่างต่อเนื่องตลอดระยะเวลาการเก็บรักษา 5 วัน รวมทั งยังพบว่า การเคลือบขั ว หวีกล้วยที่ผ่านการ inoculate เชื อรา C. musae ATCC96726 ด้วยสารเคลือบพูลลูแลนที่มีส่วนผสม ของไนซิน Z ร่วมกับนามันหอมระเหยจากขมิ น บริเวณขั วหวีผลกล้วยมีความสด เปลือกกล้วยมีความ ตึงกระชับ และเต่งมาก และไม่พบเส้นใยราเจริญบริเวณขั วหวี ภายหลังการเก็บรักษากล้วยหอมไว้ที่ อุณหภูมิห้อง ซึ่งมีความแตกต่างจากชุดการทดลองอื่นๆอย่างชัดเจน