การศึกษาร่องรอยลูกกระสุนปืนบนวัตถุแต่ละประเภทจากอาวุธปืนพก แต่ละขนาดที่มีระยะยิงและวิถียิงที่ต่างกัน

Abstract

การวิจัยเรื่อง การศึกษาร่องรอยลูกกระสุนปืนบนวัตถุแต่ละประเภทจากอาวุธปืนพกแต่ละขนาดที่มีระยะยิงและวิถียิงที่ต่างกัน มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบที่เกิดขึ้นหลังจากยิงใส่ แผ่นโลหะของบริเวณประตูด้านข้างของรถยนต์แต่ละคัน ที่เกิดจากการปะทะของลูกกระสุนปืน โดยยิงจากอาวุธปืนพกที่ระยะยิงและวิถีกระสุนต่างกัน รวมทั้งได้รูปแบบรอยปะทะระหว่างลูกกระสุนปืนกับโลหะประตูด้านข้างรถยนต์ เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อการนาไปใช้ สนับสนุนงานทางด้านนิติวิทยาศาสตร์ โดยใช้ระเบียบวิธีการวิจัยเชิงทดลอง (Experimental research) ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบและทาการเปรียบเทียบผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นหลังจากยิงใส่แผ่นโลหะแต่ละส่วนของบริเวณประตูด้านข้างของรถยนต์แต่ละคัน ที่เกิดจากการปะทะของลูกกระสุนปืน โดยยิงจากอาวุธปืนพก ที่ระยะยิงและวิถีกระสุนต่างกัน ผลการวิจัยพบว่า ลักษณะรูทางเข้าของแผ่นโลหะที่ยิงจาก อาวุธปืนขนาด .38 สเปเชียล และปืนออโตเมติก ขนาด 9 และ 11 มิลลิเมตร มีลักษณะของร่องรอยความเสียหายที่ปรากฏบนแผ่นโลหะประตูด้านข้างของรถยนต์นั่งส่วนบุคคลสี่ประตู (รถเก๋ง), รถกระบะ และรถตู้ ที่มุมยิง 90° จะมีลักษณะเป็นรอยรูทะลุ รูปแบบทรงกลม มีขนาดความกว้างใกล้เคียงกับขนาดกระสุนปืนที่ใช้ยิง และแนวการยิงทามุม 75°, 60°, 45° และ 30° จะมีลักษณะเป็นรอยรูทะลุ รูปทรงรี ขนาดความกว้างของรูใหญ่กว่าขนาดของกระสุนปืนที่ใช้ยิง ในกรณีที่ทามุม 10° พบลักษณะสภาพบุบยุบของแผ่นโลหะ และมีรอยครูดปรากฏอยู่ เนื่องจากน้าหนักมวลลูกกระสุนปืน รวมกับพลังงานจลน์ที่มาพร้อมลูกกระสุนปืน มีการทามุมกับผิวของแผ่นโลหะน้อย จึงมีผลให้ในขณะลูกกระสุนปืนเข้าชนแผ่นโลหะ ไม่ทะลุผ่านเข้าไปจึงทาให้มีการแฉลบไปในทิศทางด้านหน้าของ แนวทิศทางการยิง และค่าเฉลี่ยของขนาดความกว้างของรูทางเข้าลูกกระสุนปืน จะมีแนวโน้มที่เพิ่มขึ้นเมื่อมุมยิงลดลง แสดงให้เห็นว่า ขนาดของอาวุธปืนที่ยิง, ชนิดลูกกระสุนปืน และมุมยิงที่ต่างกันจะมีผลต่อร่องรอยลูกกระสุนปืนที่ปรากฏมาก ส่วนระยะยิงและชนิดของแผ่นโลหะจะมีผลต่อร่องรอยลูกกระสุนปืนที่ปรากฏค่อนข้างน้อย