ความสามารถตนเองของนักเรียนวัยแรกรุ่นต่อการป้องกันปัญหาทางเพศ เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เพื่อศึกษาทัศนคติเรื่องเพศและเพศสัมพันธ์ในวัยเรียน และการรับรู้ความสามารถตนเองของนักเรียนวัยแรกรุ่น ที่กาลังศึกษาในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5และ 6 ของโรงเรียนในสังกัดกรุงเทพมหานคร ในเขตดุสิต จานวน 111 จากการเปิดตารางของ Polit & Beck (2008) โดยเลือกโรงเรียนโดยการ สุ่มตัวอย่างง่าย (simple sampling) โดยจับฉลากชื่อโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร ในเขตดุสิตมา 3 โรงเรียนจาก 7 โรงเรียนที่มีจานวนนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 และ 6 รวมกันแล้วมีจานวนใกล้เคียงกัน และเลือกนักเรียนชั้นประถมศึกษาชั้นปีที่ 5 และ 6 ของทั้ง 3 โรงเรียนมาทั้งหมด รวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น และผ่านการตรวจสอบความตรงของโครงสร้างและเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิจานวน 3 ท่าน โดยแบบสอบถามทัศนคติเรื่องเพศและเพศสัมพันธ์ในวัยเรียนและการรับรู้ความสามารถตนเองต่อการป้องกันปัญหาทางเพศเป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า 3 ช่อง คือ มาก ปานกลาง และน้อย นามาหาค่าความเชื่อมั่น (Reliability) แบบสอบถามทัศนคติเรื่องเพศและเพศสัมพันธ์ในวัยเรียนได้ค่า Reliability coefficients alpha .6326 และของแบบสอบถามการรับรู้ความสามารถตนเองต่อการป้องกันปัญหาทางเพศได้ค่า Reliability coefficients alpha .7403 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาข้อมูลทั่วไปของเด็กวัยแรกรุ่นในเขตดุสิต กรุงเทพมหานคร 2) ศึกษาความคาดหวังในผลลัพธ์เรื่องเพศและเพศสัมพันธ์ในวัยเรียนและการรับรู้ความสามารถตนเองของนักเรียนวัยแรกรุ่น ในเขตดุสิต กรุงเทพมหานคร 3) ค้นหาปัจจัยความสัมพันธ์ และความแตกต่างของความคาดหวังในผลลัพธ์เรื่องเพศและเพศสัมพันธ์ในวัยเรียน และการรับรู้ความสามารถตนเองของนักเรียนวัยแรกรุ่น ในเขตดุสิต กรุงเทพมหานคร จากผลการศึกษาที่พบว่าความคาดหวังของนักเรียนวัยแรกรุ่นอยู่ในระดับดี การรับรู้ความสามารถตนเองต่อการป้องกันปัญหาทางเพศนั้นพบว่านักเรียนวัยแรกรุ่นมีการรับรู้ความสามารถตนเองในการป้องกันปัญหาทางเพศในระดับสูง มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 30.96 พบว่าคะแนนเฉลี่ยของการรับรู้ความสามารถตนเองต่อการป้องกันปัญหาทางเพศ มีความแตกต่างกันเมื่อ เพศ ระดับชั้นเรียน แตกต่างกัน อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ .05 นอกจากนี้ยังพบว่าความคาดหวัง ในผลลัพธ์เรื่องเพศและเพศสัมพันธ์ในวัยเรียนมีความสัมพันธ์กับการรับรู้ความสามารถตนเองต่อการป้องกันปัญหาทางเพศอีกด้วย ข้อเสนอแนะ การป้องกันปัญหาทางเพศนั้นควรดาเนินการตั้งแต่เข้าสู่วัยแรกรุ่นเนื่องจากเป็นวัยที่มีการเปลี่ยนแปลงในหลายๆ ด้าน จากการศึกษาวัยนี้เป็นวัยที่พร้อมจะรับข้อมูลข่าวสารจากบิดามารดา ผู้ปกครองและครู การได้รับข้อมูลจากกลุ่มคนเหล่านี้นอกจากจะได้รับความรู้แล้วยังสามารถปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมร่วมด้วย จนเกิดการรับรู้ความสามารถตนเองและความคาดหวังในผลลัพธ์ของการป้องกันปัญหาเพศและเพศสัมพันธ์ในระดับสูง เขาก็จะแสดงพฤติกรรมได้อย่างมีคุณภาพต่อไป