คุณภาพการบริการของท่าอากาศยาน: กรณีศึกษาท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ

Abstract

การศึกษาเรื่องคุณภาพการบริการของท่าอากาศยาน: กรณีศึกษาท่าอากาศยานสุวรรณภูมิมีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยการบริการของท่าอากาศยานที่ผู้โดยสารให้ความสาคัญ ปัจจัยที่มีความจาเป็นในการพัฒนาคุณภาพท่าอากาศยาน และเพื่อศึกษาระดับความพึงพอใจที่ได้รับจากการบริการของท่าอากาศยาน กลุ่มประชากรที่ใช้ศึกษาครั้งนี้ คือ ผู้โดยสารที่เดินทางเข้าออกประเทศไทยโดยใช้บริการผ่านท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ รวม 392 คน การเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามและสถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการศึกษาพบว่า 1. กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศชาย คิดเป็นร้อยละ 5.26 มีอายุระหว่าง 21 – 30 ปี คิดเป็นร้อยละ 45.92 มีระดับการศึกษาระดับปริญญาตรี คิดเป็นร้อยละ 38.27 มีอาชีพเป็นนักเรียน คิดเป็นร้อยละ 34.18 และมีวัตถุประสงค์ในการเดินทางเพื่อพักผ่อน คิดเป็นร้อยละ 70.15 ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในประเทศอังกฤษคิดเป็นร้อยละ 8.76 รองลงมาคือประเทศฝรั่งเศสคิดเป็นร้อยละ 8.16 และประเทศจีนคิดเป็นร้อยละ 7.40 แบ่งตามทวีป ทวีปยุโรปคิดเป็นร้อยละ 43.88 รองลงมาคือทวีปเอเชีย คิดเป็นร้อยละ 35.20 ทวีปอเมริกาเหนือ คิดเป็นร้อยละ 9.9 2. ภาพรวมของการบริการอยู่ในระดับสาคัญมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายข้อ พบว่าอยู่ในระดับสาคัญมากทุกข้อ ยกเว้น มีบริการที่จอดรถความคุ้มค่าของการบริการที่จอดรถ และมีห้องรับรอง มีความสาคัญอยู่ในระดับสาคัญ และผู้โดยสารมีความพึงพอใจต่อการบริการของท่าอากาศยานในภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง 3. ปัจจัยที่ควรได้รับการปรับปรุงเร่งด่วนที่ผู้ตอบแบบสอบถามแนะนา คือการมีบริการระบบอินเตอร์เน็ต/การเชื่อมต่อไร้สายคิดเป็นร้อยละ 7.4 รองลงมาคือความง่ายต่อการหาสถานที่ต่างๆภายในอาคารผู้โดยสาร และระยะทางเดินภายในอาคารคิดเป็นร้อยละ 3.06