การศึกษาการพัฒนาแนวคิดในการโฆษณาเพื่อรณรงค์ให้เยาวชนไม่ยุ่งเกี่ยวกับบุหรี่ เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร

Abstract

การศึกษาวิจัยเรื่อง การศึกษาการพัฒนาแนวคิดในการโฆษณาเพื่อรณรงค์ให้เยาวชนไม่ยุ่งเกี่ยวกับบุหรี่ เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ความคิดเห็นของเยาวชนเกี่ยวกับบุหรี่และหาแนวคิดที่เหมาะสมสาหรับการรณรงค์ให้เยาวชนไม่ยุ่งเกี่ยวกับบุหรี่ ผู้วิจัยได้ทาการศึกษากับเยาวชนในเขตดุสิต กรุงเทพมหานคร ที่มีอายุระหว่าง 13 – 25 ปี จานวน 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มผู้ที่สูบบุหรี่ 10 คน และ กลุ่มผู้ที่ไม่สูบบุหรี่ 10 คน ทาการศึกษาวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก เมื่อได้ข้อมูลภาคสนามเรียบร้อยแล้ว จึงนาข้อมูลมาวิเคราะห์เชิงพรรณา จากผลการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่า 1. กลุ่มผู้ที่สูบบุหรี่เกิดการทดลองบุหรี่โดยมีสาเหตุมาจากทั้งปัจจัยทางด้านปัจเจกชน และปัจจัยทางด้านสังคม ได้แก่ การจูงใจที่เกิดจากการได้รับยอมรับในกลุ่มเพื่อน การเลือกเปิดรับข้อมูลที่สนับสนุนการตัดสินใจสูบบุหรี่ การเรียนรู้ที่จะกระทาซ้าเมื่อได้รับการยอมรับ และการเรียนรู้ว่าเมื่อได้กระทาซ้าแล้วติด เลิกยาก กลุ่มผู้สูบบุหรี่ยังมีความเชื่อว่าบุหรี่จะทาให้เข้าสังคมได้ง่าย คนกลุ่มนี้ส่วนใหญ่จะเป็นคนที่ขาดความเชื่อมั่นในตนเอง และมีแบบแผนการดาเนินชีวิตมาจากครอบครัวที่ไม่เข้มงวดเรื่องการสูบบุหรี่ นอกจากนี้ยังได้รับวัฒนธรรมจากกลุ่มคือการสูบบุหรี่ สาหรับกลุ่มผู้ที่ไม่สูบบุหรี่ปัจจัยด้านปัจเจกชน และปัจจัยทางด้านสังคมที่เข้ามาเกี่ยวข้องได้แก่ คนกลุ่มนี้มีการเปิดรับข้อมูลเกี่ยวกับบุหรี่และมีการเรียนรู้โดยผ่านการคิดอย่างมีเหตุผล ประกอบกับเป็นคนที่มีความเชื่อมั่นในตนเองมากกว่า จึงปฏิเสธเมื่อมีการชักชวน และในกลุ่มเพื่อนไม่มีวัฒนธรรมการสูบบุหรี่ 2. แนวคิดที่เหมาะสมในการโฆษณาเพื่อรณรงค์ให้เยาวชนไม่ยุ่งกับบุหรี่ ได้แนวคิด คือ “คิดให้ได้ คิดให้เป็น” ซึ่งเป็นแนวคิดที่ผ่านการพิจารณาว่าผู้ที่สูบบุหรี่ส่วนใหญ่จะสูบบุหรี่ด้วยเหตุผลทางด้านอารมณ์ เช่น ความอยากทดลอง ความอยากเท่ห์ ในขณะที่ผู้ที่ไม่สูบบุหรี่มีการใช้ความคิดและมีเหตุผลในการพิจารณามากกว่า