ศึกษาความผิดเกี่ยวกับเพศเปรียบเทียบระหว่างกฎหมายไทยกับกฎหมายอิสลาม

Abstract

ปัจจุบันปัญหาการกระทำความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเรานั้นได้ทวีความรุนแรงมากขึ้น รวมถึงปริมาณคดีที่เพิ่มมากขึ้นในทุกยุคทุกสมัย จะเห็นได้ว่าการกระทำความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราสร้างความเสียหายให้แก่ผู้เสียหายทั้งร่างกาย จิตใจและเสียงชื่อ ดังนั้นในทุกประเทศ ทุกศาสนา และทุกวัฒนธรรมจึงถือได้ว่าการกระทำความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเรานั้นเป็นความผิดร้ายแรงและเป็นการกระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญาไทยซึ่งมีความแตกต่างจากกฎหมายอิสลาม หรือกฎหมายชารีอะห์ ดังนี้ การกระทำความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราตามกฎหมายอาญาไทย คือ การกระทำใด ๆ เพื่อสนองความใคร่ของตน โดยการใช้อวัยวะเพศสอดใส่กับอวัยวะเพศ ทวารหนัก หรือช่องปากของผู้อื่น และการที่ชายข่มขืนชายซึ่งเป็นเพศเดียวกันนั้น ก็เป็นการกระทำความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเรา แต่แตกต่างจากหญิงข่มขืนหญิงซึ่งเป็นเพศเดียวกันที่มีความผิดฐานอนาจารเพียงเท่านั้น และในกรณีสามีข่มขืนภรรยาโดยชอบด้วยกฎหมายนั้นเป็นความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเรา ซึ่งการกระทำความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราตามกฎหมายอิสลาม คือ การกระทำผิดซินา เป็นการกระทำใด ๆ ที่กระทำต่ออวัยวะเพศหญิง โดยมีเจตนาร้าย ที่ถือว่าเป็นการจงใจกระทำความผิด และการกระทำความผิดในเพศเดียวกันไม่ว่าจะเป็นชายและชาย หญิงและหญิงร่วมประเวณี ก็ถือว่าการกระทำความผิดฐานการกระทำชำเรา แต่สามีภรรยาโดยชอบด้วยกฎหมาย ไม่ถือว่าเป็นความผิด ซินาไม่ว่าจะยินยอมหรือไม่ก็ตาม งานวิจัยฉบับนี้จึงมุ่งเน้นที่จะศึกษาถึงหลักเกณฑ์ เปรียบเทียบลักษณะของการกระทำความผิดเกี่ยวกับเพศและวัตถุประสงค์เพื่อเป็นการเปรียบเทียบความผิดเกี่ยวกับเพศตามกฎหมายไทยกับกฎหมายอิสลามหรือกฎหมายชารีอะห์ทั้งนี้เพื่อศึกษาข้อดี ข้อเสีย และแนวทางปรับปรุงแก้ไขกฎหมายไทยให้สอดคล้องกับสภาพทางสังคม เศรษฐกิจ และวัฒนธรรมของไทยต่อไทย