การปรับพฤติกรรมของนักศึกษาที่ขาดเรียนบ่อย วิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีกับคุณภาพชีวิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ประจาภาคเรียนที่ 1/53

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาสาเหตุของการขาดเรียน และการหาแนวทางแก้ปัญหาการขาดเรียนของนักศึกษาที่ลงทะเบียนเรียนวิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีกับคุณภาพชีวิต ในภาคเรียนที่ 1 ปีการ ศึกษา 2553 กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 1 คณะวิทยาการจัดการ และคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาจานวน 122 คน ที่ขาดเรียนอย่างน้อย 1 ครั้ง เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามและการสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ คือ การหาร้อยละ การหาค่าเฉลี่ย และ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า จากการบรรยายจานวน 4 ครั้ง มีนักศึกษาไม่เข้าชั้นเรียน 1, 2, 3 และ 4 ครั้ง เป็นร้อยละ 20.03, 5.30, 2.17 และ 6.00 ตามลาดับ สาเหตุของการขาดเรียน มาจากปัจจัยหลายอย่าง ได้แก่ ปัญหาการจราจรติดขัด เวลาเข้าเรียนในชั่วโมงแรกเร็วเกินไป ระยะเวลาชั่วโมงเรียน และช่วงรอเรียนวิชาต่อไปนานเกินไป ผลจากการวิจัยนี้ จะสามารถนาไปใช้ในการแก้ปัญหาการไม่เข้าชั้นเรียนของนักศึกษา และยังมีข้อเสนอแนะเกี่ยวกับวิธีการลดจานวนนักศึกษาที่ไม่เข้าชั้นเรียน