ตัวแบบทางสถิติสาหรับการพัฒนาผลการเรียนรู้ของวิทยาศาสตรบัณฑิต

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลยุทธ์การเรียนการสอน และศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อผลการเรียนรู้ของวิทยาศาสตรบัณฑิต รวมถึงสร้างตัวแบบทางสถิติสาหรับการพัฒนาผลการเรียนรู้ของวิทยาศาสตรบัณฑิต ประชากรที่ใช้ในการศึกษาคือนักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์ จานวน 1700 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาคือแบบสอบถามความคิดเห็นเรื่องตัวแบบทางสถิติสาหรับการพัฒนาผลการเรียนรู้ของวิทยาศาสตรบัณฑิต วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าจานวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์อย่างง่ายของเพียร์สัน และ การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน ผลการวิจัยพบว่า 1. ความคิดเห็นของนักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เกี่ยวกับกลยุทธ์การเรียนการสอน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อจาแนกตามรายด้านอยู่ในระดับมากทุกด้าน ลาดับแรก ด้านทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ ด้านคุณธรรมจริยธรรม ด้านทักษะการวิเคราะห์เชิงตัวเลข การสื่อสาร และการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ ด้านความรู้ และด้านทักษะทางปัญญา ตามลาดับ ความคิดเห็นของนักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเกี่ยวกับผลการเรียนรู้ของวิทยาศาสตรบัณฑิต โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลการเรียนรู้ของวิทยาศาสตรบัณฑิต ได้แก่ ด้านทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ ด้านคุณธรรมจริยธรรม ด้านความรู้ และด้านทักษะการวิเคราะห์เชิงตัวเลข การสื่อสาร และการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ ตามลาดับ 3.ตัวแบบทางสถิติสาหรับการพัฒนาผลการเรียนรู้ของวิทยาศาสตรบัณฑิต คือ ผลการเรียนรู้ของนักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี = .354 * ด้านทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ + .342 * ด้านคุณธรรมจริยธรรม + .252 * ด้านความรู้ + .084 * ด้านทักษะการวิเคราะห์เชิงตัวเลข การสื่อสาร และการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ โดยสามารถอธิบายถึงผลการเรียนรู้ของนักศึกษาได้ร้อยละ 79.4 และมีความคลาดเคลื่อนมาตรฐานในการพยากรณ์ เท่ากับ .2248