การเปรียบเทียบโรคเบาหวานตามศาสตร์การแพทย์แผนไทยและแผนปัจจุบัน

Abstract

การศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ จากเอกสารชั้นต้น คือ คัมภีร์เวชศาสตร์ฉบับหลวง พบว่าเบาหวานปรากฏอยู่ในคัมภีร์คิริมานนท์ พระไตรปิฎกทางพระพุทธศาสนา คือ มธุเมโห ซึ่งคัมภีร์ดังกล่าวได้มีการอ้างถึงในคัมภีร์ทางการแพทย์แผนไทย คือ คัมภีร์ธาตุวิวรณ์และคัมภีร์ฉันทศาสตร์ และจากสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์แผนไทย จานวน 3 ท่าน ได้แก่ นางอรุณวรรณ เฮงตระกูล, นายสัญชัย เมฆฤทธิไกร และนายคมสัน ทินกร ณ อยุธยา ได้ให้ความเห็นทางการแพทย์แผนไทยที่ว่า มธุเมโห(เบาหวาน)เป็นอาการที่มีสมุฏฐานมาจากเสมหะกาเริบพิการไปเป็นเหตุให้ปิตตะหย่อน หรือเกิดจากสมุฏฐานปิตตะหย่อน-พิการเป็นเหตุให้เสมหะกาเริบ การรักษาการกินอาหารให้สัมพันธ์และพอแก่ธาตุของตน ดื่มน้าเมื่อกระหาย ออกกาลังกายสม่าเสมอ นอนหลับพักผ่อนตามกาลสมุฏฐาน ใช้อาหารรสขม จืด เผ็ด หอม ใช้ยารสขม เมา เผ็ด-ร้อน การนวด อบ ประคบ ตารับยา รสประธาน(คุณสมบัติสุขุม) พิกัดสมุฏฐานเสมหะกาเริบ พิกัดสมุฏฐานพัทธะปิตตะหย่อน-พิการ เครื่องยารสขม เมา ฝาด หลักการตั้งตารับเบาหวาน แก้ในกองสมุฏฐานเสมหะกาเริบ และกองโรคเป็นหลักไปพร้อมกัน สรรพคุณของยา ถ่ายน้าเหลืองเสีย เสริมปิตตะ(เพื่อกระจายเลือดลม) บารุงเลือด การศึกษาค้นคว้านี้จะเป็นพื้นฐานในการศึกษาองค์ความรู้การวิจัยในรูปแบบของศาสตร์การแพทย์แผนไทย และสามารถนาไปต่อยอดในการศึกษาในระดับวิทยาศาสตร์การแพทย์คลินิกต่อไป