การพัฒนาแบบวัดความฉลาดทางสุขภาวะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสังกัดสานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในเขตกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยนี้วัตถุประสงค์เพื่อสร้าง และตรวจสอบคุณภาพแบบวัดความฉลาดทางสุขภาวะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสังกัดสานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในเขตกรุงเทพมหานคร วิธีวิทยาการวิจัยประยุกต์จากแนวทางการกาหนดสถานการณ์วิกฤต เพื่อให้ได้สถานการณ์ที่ชัดเจนต่อกลุ่มประชากรวิจัยจนสามารถแสดงความคิด และคุณลักษณะที่จาเป็นต่อการตัดสินใจในการส่งเสริมและคงไว้ซึ่งความมีสุขภาวะที่ดีของตน กลุ่มตัวอย่างการวิจัยคือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 แบ่งเป็นสองกลุ่ม ได้แก่ กลุ่มแรกเลือกโดยวิธีเจาะจงจากโรงเรียนที่มีความสามารถ และคุณลักษณะสูงสุดของโรงเรียนในโครงการโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพของกรมอนามัย เป็นกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการรวบรวมสถานการณ์วิกฤต และสร้างข้อคาถามแบบปรนัย 4 ตัวเลือก อีกกลุ่มคือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ของ 6 โรงเรียนที่ได้รับการสุ่มแบบหลายขั้นตอนจากประชากรโรงเรียนสังกัดสานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในเขตกรุงเทพมหานคร 37 โรงเรียน เพื่อใช้ในการตรวจสอบคุณภาพของแบบวัดที่สร้างขึ้น ผลการศึกษาพบว่า แบบวัดสุดท้ายที่สร้างขึ้น ประกอบด้วย 11 สถานการณ์ ที่มีกระทงคาถามปรนัย 4 ตัวเลือก 30 ข้อ โครงสร้างของแบบวัดเน้นตามนิยามของพฤติกรรมความฉลาดทางสุขภาวะที่ประกอบด้วยการเข้าถึง การเข้าใจ การประเมิน การนาไปใช้ และการสื่อสาร ผลการวิเคราะห์คุณภาพของแบบวัดพบว่าสามารถใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ด้วยค่าสถิติที่มีนัยสาคัญดังนี้ 1. อานาจจาแนก จากการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยรายข้อ ของผลการสอบของกลุ่มตัวอย่างที่เป็นกลุ่มสูงแตกต่างจากกลุ่มที่มีค่าเฉลี่ยในกลุ่มต่าสุดอย่างมีนัยสาคัญที่ระดับ .05 จานวน 25 ข้อ 2. การตรวจสอบความเที่ยงเชิงความสอดคล้องภายในด้วย สัมประสิทธิแอลฟาของครอนบาค แสดงให้เห็นว่า คาถามแต่ละตอนมีค่าความเที่ยงค่อนข้างต่าถึงปานกลาง แต่ค่าความเที่ยงรวมทั้งฉบับจัดอยู่ในระดับสูง คือ .7163 3. การพิจารณาด้านความตรงเชิงเนื้อหาด้วยการตรวจสอบและวิเคราะห์ค่าดัชนีความสอดคล้องของความคิดเห็น (IOC) พบว่ามีค่าระหว่าง 0.67-1.00